Township, eerste week stage, zonsondergang en surf

Bezoek aan een township:
Zondagochtend om 9 uur werden we door een gids opgehaald om een township te bezoeken, we vonden dit allemaal best spannend. We hebben twee bezocht, als eerste zijn we naar Langa geweest, dit is de oudste township en vervolgens hebben we nog een bezoek gebracht aan Kayelitsha, dit is de grootste township. De gids vertelde dat we gerust foto’s mochten maken, de mensen vonden dit totaal niet erg. Hij zei ook dat we de kinderen daar absoluut geen geld moesten geven. Hiervan wordt drugs of alcohol gekocht, het enige wat we mochten geven was eten..

80 procent van de bevolking van Zuid-Afrika woont in een township, dit kon ik me eerst niet voorstellen. Er zijn 3 soorten townships: de maleisa (dit zijn moslims uit Indonesië, Maleisië enz), de coloured people (een mix van Afrikanen en Nederlanders, halfbloedjes) en de black people (verschillende stammen uit Afrika). De townships die wij bezocht hebben waren black townships. Er zijn in totaal 11 stammen in Zuid-Afrika, die allemaal een andere taal spreken. De mensen uit de townships woonden eerst in District 6 (een gebied in Kaapstad). Ze zijn daar weggejaagd door de regering, omdat ze er mooie, nieuwe huizen op wilden bouwen. Tot nu toe is dit gebied nog steeds niet bebouwd met huizen. De mensen die daar woonden, leven nu in armoede in townships.

Toen we de eerste township (Langa) binnen reden, stopten we als eerste bij een kraampje met allemaal hele leuke Afrikaanse spulletjes. Het was lastig om te kiezen wat ik hiervan zou kopen.. uiteindelijk heb ik een mini djembé gekocht. Toen we allemaal waren uitgekeken bij de kraampjes, zijn we naar een kerk gereden. De kerk duurt hier op zondag van 9 tot 4. De mensen kunnen ondertussen wel de kerk uitlopen of binnen komen lopen. Maar ik heb bijna geen mensen gezien die de kerk uitliepen. We werden heel hartelijk ontvangen en we kregen een plek aangewezen. Op het moment dat we binnenkwamen waren ze al uitbundig aan het zingen. Wat mij opviel was dat echt iedereen volop mee deed, heel mooi! Toen de mensen waren uitgezongen werd ons gevraagd op te staan. Ze wilden weten waar we vandaan kwamen. Er waren nog meer toeristen, ook uit andere landen. Elke keer als er een land werd genoemd, begonnen alle mensen in de kerk te klappen.
Een soort van pastoor riep heel vaak: ‘Praise the lord!’ En echt alle mensen riepen dan: Amen! Daarna ging er een vrouw staan en zij ging bidden, waar iedereen naar luisterde. Dit was heel apart, haar armen in de lucht en het leek soms net of ze begon te huilen. Een paar andere mensen kwamen zo uit zichzelf naar voren en begonnen een verhaal te vertellen… ik heb niet kunnen verstaan waar dit over ging! Iedereen luisterde hier aandachtig naar, daarna begon er opeens weer iemand te zingen vervolgens zong iedereen uit volle borst mee. Het was heel apart om dit mee te maken, de sfeer was heel goed en alle mensen vonden het prima dat wij er zaten.. niemand die je raar aankeek.

Hierna gingen we een hostel in, dit was heel klein en het rook er niet echt fris. Het was ene klein betonnen huisje, dit hebben de mensen van de regering gekregen, hier stonden dus eerst golfplatenhuisjes. Een man, die hier zelf woonde, vertelde ons dat er 16 families in dat huisje woonden. In totaal waren dat 23 mensen, echt ongelofelijk dat zij met zoveel menen in zo’n klein huisje wonen. De mensen sliepen in stapelbedden, in het bovenste bed sliep niemand, hier bewaarden ze hun spullen op. Er was voor die 23 mensen maar 1 klein wctje, een wasbak en een tafeltje.. verder niet! Echt verschrikkelijk!

Nadat we dit hostel hadden bekeken, zijn we een stukje verder deze township in gereden.. hier stonden allemaal golfplatenhuisjes. De materialen voor het bouwen van de huisjes halen deze mensen van verschillende industrie terreinen. Ze maken een gat in de grond, zetten hun huisje daarin zodat het niet weg kan waaien en dan wordt het opgebouwd. Hier zijn ze ongeveer 4 uur mee bezig. In deze mini huisjes wonen ook hele families, dus ze moeten overdag wel op de straat leven.. Er is echt geen ruimte om de hele dag met zn allen in het huisje te zitten.
Er was in deze township zelfs een local pub, hier zijn we naar binnen gegaan. Er was een vrouw die hier altijd zelf bier maakte, dit deed ze dan in een metalen kom en na 2 dagen kon je het opdrinken. Deze kom verdelen ze met z’n allen, iedereen drinkt dus uit dezelfde kan, glazen gebruiken ze niet. Ik kreeg opeens de kan voor m’n neus.. het was dus de bedoeling dat we er allemaal een slok uitdronken. Ik heb toen eerst de gids eens even aangekeken of dat wel kon.. maar hij zei dat alle toeristen het deden, dit was geen probleem. We hebben er toen allemaal maar een slokje bier uitgedronken. Buiten liepen nog een paar kleine kindjes, echt heel erg schattig.. dit is ook te zien op de foto’s.

Hierna zijn we doorgereden naar de andere township Kayelitsha (de grootste township van Zuid-Afrika). Hier woonden ongeveer 4 miljoen mensen, er waren 18 kerken, 16 scholen en 10 primary schools. Toen we hier reden kon ik geloven dat 80 procent van de bevolking van Zuid-Afrika in een township leeft. De township was heel uitgestrekt en overal stonden golfplatenhuisjes helemaal dicht tegen elkaar gebouwd. Echt heel apart om dit te zien! We zijn ook bij een vrouw geweest die een bed and breakfast had opgericht. Toeristen kunnen hier slapen en een paar dagen in een township blijven om te zien hoe de mensen hier leven. Ook in deze township was een pub, waar ze hun bier niet zelf maakten, hier dronken ze Heineken. Na het bezoeken van deze pub zijn we weer in het busje gestapt en weer richting Plumstead gereden.

Het was heel apart om een township te bezoeken, erg indrukwekkend!


Eerste week stage op Simon van der Stel:
Op onze eerste stagedag waren we mooi op tijd wakker! Om 4 uur ´s nachts ging er opeens een alarm af in de villa, Carmen en ik sprongen uit bed. We wisten niet wat er aan de hand was, brand of inbrekers misschien? We hebben op de gang en buiten gekeken, maar er was gewoon helemaal niks aan de hand. Dus zijn we maar verder gaan slapen, wat niet echt meer lukte! Om 10 over 7 kwam Eugene (directeur) ons ophalen. Na wat gehaast, waren we nog redelijk op tijd.. Eugene stond al te wachten, dus Carmen en ik hebben onze cracker maar in de auto opgegeten. Deze week haalt Eugene ons elke dag op, hij heeft ons een weg laten zien waar we goed kunnen fietsen. Dit was wel nodig, omdat het verkeer echt een chaos is hier.. daarom fietsen er hier ook bijna geen mensen.
Rond half 8 kwamen we aanrijden op het schoolplein. De kinderen hadden ons al in de auto zien zitten en kwamen meteen naar ons toe rennen. Ze waren heel beleefd, alle kinderen die langs liepen zeiden hallo en ze zwaaiden. Er was zelfs een groepje meisjes op het schoolplein die wel graag voor ons wilden zingen, heel erg leuk!
Eugene had een vriend van hem en zijn zoon, die beide Nederlands spreken, uitgenodigd om ons in het Nederlands te verwelkomen. Later hebben we deze man nog even gesproken, hij bood ook aan om ons overal naartoe te brengen. Zoals ‘s avonds naar de Tafelberg zodat we alle lichtjes kunnen zien of naar Blauwberg om de zonsondergang te zien. Hij vond het leuk om overal naartoe te rijden, voor ons heel handig natuurlijk!
De eerste twee weken kijken Carmen en ik elke dag in een andere klas, totdat we alle klassen hebben gehad. Carmen begint in Grade R/0 (kleuters) en zij gaat elke dag een Grade omhoog. Ik begin in Grade 7 (brugklas) en ga dan elke dag een Grade omlaag. Als we alle klassen hebben gehad, mogen we zelf een groep kiezen.
Op de school zitten zowel blanke als donkere kinderen, de meerderheid is blank. In Zuid-Afrika wordt er op school veel aandacht besteed aan sport. Onze stageschool heeft een zwembad, een tennisbaan en een atletiekbaan. Naast deze sporten wordt er ook cricket en rugby gespeeld. In Zuid-Afrika zijn er voor de kinderen bijna geen sportclubs. Na school krijgen de kinderen de mogelijkheid om een sport te beoefenen. Elke dag wordt er dan een andere sport aangeboden.
Om 8 gaat ’s morgens de bel, de kinderen gaan per klas in een rij staan. Het verbaasde me hoe snel ze dit deden, binnen een minuut stond iedereen al in de rij. De kinderen lopen vervolgens per Grade in een lange rij naar binnen, ze zijn dan ook echt helemaal stil. Vervolgens wachten ze rustig in het lokaal tot de leerkracht er is, wanneer de leerkracht binnenkomt gaan alle kinderen staan en zeggen goedemorgen tegen de leerkracht.
Er wordt vooral veel klassikaal lesgegeven. Er zijn geen echte methodes aanwezig, elk kind heeft een mapje waarin werkbladen van verschillende vakken zitten. De kinderen gebruiken dus geen boeken. Tussen de leerkrachten zelf zitten ook grote verschillen. De ene klas ziet er kleurloos en kaal uit, terwijl de andere klas juist mooi ingericht is met veel kleur en veel dingen aan de muur.
De taal die wordt gesproken is Afrikaans, ik dacht dat dit nog wel makkelijk te volgens was… NIET DUS! Ik vond het echt lastig om alles te verstaan, wanneer er langzaam gepraat werd ging het nog redelijk. De kinderen konden de Nederlandse taal wel verstaan, dus met een mengelmoesje van Nederlands en Engels kon ik me wel redden deze week. Het is natuurlijk wel de bedoeling dat ik ook les ga geven in het Afrikaans. Ik hoop dat dit gaat lukken, volgens Eugine kunnen we na 2 maanden aardig goed Afrikaans… dus ik ben benieuwd;)!
Ik ben deze week in Grade 7 (brugklas), Grade 6 (groep 8) en Grade 5 (groep 7) geweest. Het was een leuke week, alleen wel erg vermoeiend. Dit komt vooral doordat het heel lastig is om alles goed te verstaan. Ook gaat de wekker elke morgen veels te vroeg (6 uur)! De school begint al om 8 uur en duurt tot half 3. Aankomende week kijk ik in de lagere groepen, aan het eind van de week moet ik doorgeven welke groep mij het leukst lijkt om les aan te geven.


Zonsondergang en surfen:
Dit weekend zijn we ook weer goed doorgekomen. Vrijdagavond zijn we naar Cheapman’s Peak en naar Campsbay geweest om de zonsondergang te bekijken. Zaterdag zijn we naar Muizenberg geweest. We hebben eerst even lekker aan het strand gelegen, daarna hebben we zo’n beetje de hele middag surfles gehad. Dit was echt gaaf! Het is ons allemaal gelukt om op ons surfboard te staan! Toen we klaar waren met de surfles en toen we net uit het water waren, werd de haaienvlag (zie foto) uitgehangen en ging het haaienalarm af. Dit alarm gaat af als één van de surfspotters denkt een haai te hebben gezien. Na 10 minuutjes gingen veel mensen het water weer in.. dit durfden wij alleen niet echt goed aan met die haaien:P
Vandaag (zondag) hebben we mooi rustig aan gedaan, we hadden veel spierpijn van het surfen! We hebben alvast een aantal plannen gemaakt voor volgende week. Woensdag gaan we met z’n allen braaien (elke woensdag is er bij de villa een braai), zaterdagochtend (om 7 uur al) gaan we de Tafelberg op en zondag gaan we naar het Robbeneiland. In mijn volgende verhaal kunnen jullie deze avonturen lezen!

Iedereen bedankt voor de leuke reacties!!

Lieve kinderen uit groep 6b:
Volgende week krijg ik een vaste groep, dan zullen de kinderen jullie brieven gaan lezen! En natuurlijk een brief terug schrijven! Ik hou jullie hiervan op de hoogte!

Veel liefs vanuit Cape Town,

Esther